ta

..
.
. . .ta
. . .tak
. . .owszem z całą pewnością fakt
. . .rozmowa się nie klei
. . .a oczy niewątpliwie tak
.
.
. . .. . .czy ty nie czujesz
. . .. . .jaki ciepły wieczór
. . .. . .że tak buzujesz
. . .. . .jak czart na wiecu
. . .. . .rzucasz żarciki
. . .. . .i argumenty
. . .. . .a ja jak pilot
. . .. . .w garści ściśnięty
.
.
. . .nie
. . .nie
. . .nigdy ja też w to wątpię nie
. . .oj wątek mi się plącze
. . .a tobie niewątpliwie nie
.
.
. . .. . .bo ty nie czujesz
. . .. . .jaki letni wieczór
. . .. . .nie ulatujesz
. . .. . .jakby na przekór
. . .. . .nawet zachęta
. . .. . .nic cię nie peszy
. . .. . .twoja moneta
. . .. . .ma same reszki
.
.
. . .ta
. . .tak
. . .owszem to racja tak
. . .przekonasz się tak wierzę
. . .już przekonałeś mnie to fakt
.
.
. . .. . .że ty nie czujesz
. . .. . .jaki minął wieczór
. . .. . .tak wyjaśniłeś
. . .. . .jak sadzą w piecu
. . .. . .dzięki za wykład
. . .. . .celny stanowczy
. . .. . .w sam raz na cytat
. . .. . .do wiadomości
.
.
. . .. . .ta
. . .. . .tak
. . .. . .może randka to kiedyś fakt
. . .. . .no jasne miło chętnie
. . .. . .i tobie już świta tak
.
..
..
.. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .Juliusz Wnorowski
.

niewidka

. . . . . . . . . . . . . . . . dziewczyna z ciężkim sercem,
. . . . . . . . . . . . . . . . bo zakochana w chłopaku z kamienia

.
. . . . to przez aurę
. . . . tak się garbię
. . . . maleję dziczeję
. . . . to przez aurę
. . . . ciągle muszę
. . . . mieć nadzieję
.
.
. . że w istocie jestem widzialna
. . że lada chwila lada wiew
. . niewidki z daszkiem spadnie czapka
. . tuż przed pomnikiem pośród drzew
.
.
. . . . to przez pogodę
. . . . mam niewygodę
. . . . w depresję dygresję
. . . . to przez pogodę
. . . . tak popadam
. . . . i szeleszczę
.
.
. . że w istocie jestem widzialna
. . że lada chwila lada dmuch
. . uleci szalik kaptur czapka
. . i skamienieje jego trucht!
.
.
. . . . to przez klimacik
. . . . taki temacik
. . . . jak świstek czy gwizdek
. . . . przez ten klimacik
. . . . za mną leci
. . . . aż się dziwię
.
.
. . że doprawdy jestem widzialna
. . że lada chwila porwie sztorm
. . ten kaptur szalik z daszkiem czarczaf
. . lecz wolę aby sam to zdjął
.
.
. . bo w istocie jestem widzialna
. . że lada chwila wiosny szkwał
. . więc wcisnę niewidkę by nie spadła
. . . . i minę pomnik. . .
. . . . zanim zapomni
. . . . czemu stał
.
.
. . . . to od aury
. . . . tak się garbi
. . . . maleje dziczeje
. . . . to od aury
. . . . tylko musi
. . . . mieć nadzieję
.
.
. . że w istocie jestem widzialna
.
..
..
..
.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Juliusz Wnorowski
. .

śmiech

.
.
. . . mam teraz tyle czasu
. . . że mógłbym zapaść w sen
. . . ale nie zasnę od razu
. . . wpierw muszę wyśmiać się
.
.
. . . . . . ha ha ha hi hi hi he he he
. . . . . . labirynt przemierzam z uporem ech
. . . . . . ha ha ha hi hi hi he he he
. . . . . . rechocząc chichocząc bo to nie grzech
. . . . . . ha ha ha hi hi hi he he he
. . . . . . i mówią gdy mogą że humor zdechł!
.
.
. . . mam teraz tyle forsy
. . . że mógłby dźwigać koszt
. . . ale od tej wesołości
. . . wciąż muszę tak się trząść
.
.
. . . . . . ha ha ha hi hi hi he he he
. . . . . . od sali do sali z uporem ech
. . . . . . ha ha ha hi hi hi he he he
. . . . . . ryk chichot i rechot jak króli trzech
. . . . . . ha ha ha hi hi hi he he he
. . . . . . że trudno nadążyć wykonać wdech!
.
.
. . . mam teraz dość wszystkiego
. . . że mógłbym braciom dać
. . . ale przed śmiechu potęgą
. . . się trzęsie nawet brać
.
.
. . . . . . ha ha ha hi hi hi he he he
. . . . . . od ściany do ściany z uporem ech
. . . . . . ha ha ha hi hi hi he he he
. . . . . . oh moja radości tak łechcz mnie łechcz
. . . . . . ha ha ha hi hi hi he he he
. . . . . . wystarczy
. . . . . . to właśnie był pusty śmiech
.
..
..
..
.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Juliusz Wnorowski
.
.

nie-dzielna piosenka

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Magdzie,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . za dwa pierwsze wersy,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . których kradzież zniosła
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . bardzo dzielnie

.
. . . ty się o mnie nie martw w powszednie dni
. . . ty o mnie w niedzielę się martw
. . . bo tak mi cicho licho gdy milkną drzwi
. . . wyziera z pasjansowych kart
. . . ty się o mnie nie martw w powszednie dni
.
.
. . . . . . niedziela to nie ja
. . . . . . w niedzielę się dzielę
. . . . . . na smutek i żal
. . . . . . niedziela to nie ja
. . . . . . w niedziele nie-dzielnie
. . . . . . choruję na dal
.
.
. . . ty się o mnie nie martw w zwyczajne dni
. . . ty o mnie od święta się bój
. . . gdy tak mi nadzwyczajnie ni święto ni
. . . żałoba swój narzuca strój
. . . ty się o mnie nie martw w powszednie dni
.
.
. . . . . . niedziela to nie ja
. . . . . . w niedzielę się dzielę
. . . . . . na smutek i coś
. . . . . . niedziela to nie ja
. . . . . . w niedziele nie nie nie
. . . . . . ja to inny jest ktoś
.
.
. . . ty się o mnie nie bój w targowy dzień
. . . ty o mnie świąteczną się bój
. . . gdyś tak wyogromniawszy jak boski leń
. . . zapomniał o mnie świecie mój
. . . ty się o mnie nie martw w powszedni dzień
.
.
. . . . . . niedziela to nie ja
. . . . . . w niedzielę się dzielę
. . . . . . przez smutek i raj
. . . . . . niedziela to nie ja
. . . . . . w niedzieli pościeli
. . . . . . choć wyspać się daj
.
..
..
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .niedzielny tekściarz Juliusz W.

.

Płacz hubble'istki

.
.
hubble'istka:

. . . W otwartym laptopie
. . . głębokie pole Hubble'a,
. . . a ty wolisz sobie
. . . znów uciąć partię scrabbla?!
.
. . . . . . Ja marzę: te draże
. . . . . . dla ciebie i dla mnie
. . . . . . ktoś rzuca wszechbarwnie.
. . . . . . Landrynkomgiełki, ledwopastelki,
. . . . . . słodkockliweczki, tęczorozwiejki.
. . . . . . Ten świat jakiż ogromnie
. . . . . . jest wielki!
.
.
. . . . . chór:
. . . . . . . . . Wedle stawu grobla,
. . . . . . . . . wedle grobli staw.
. . . . . . . . . Odejdzie od niego,
. . . . . . . . . choćby nawet wpław!
.
.
hubble'istka:
. . . Kamienne litery
. . . cyfr dźwigają znamię.
. . . Już mam dosyć ery
. . . twych pokerowych manier
.
. . . . . . Ja płaczę i tańczę.
. . . . . . że inny, a nie ty,
. . . . . . rozrzuca konfetti.
. . . . . . Brokatomgliwki, migotkliwiejki,
. . . . . . serpentyskrzątka, zamajaczejki.
. . . . . . Ten świat jakże ogromnie
. . . . . . mnie tęskni.
.
.
. . . . . chór:
. . . . . . . . . Wedle stawu grobla,
. . . . . . . . . wedle grobli mrok.
. . . . . . . . . Samiutki zostanie
. . . . . . . . . i się będzie trząsł!
.
.
hubble'istka:

. . . I będzie ci bez liku,
. . . jak smutku w polu Hubbla.
. . . Siej, zbieraj - obliczniku -
. . . żółć w poletku scrabbla.
.
.
. . . . . chór:
. . . . . . . . . Wedle stawu grobla,
. . . . . . . . . wedle grobli skrót
. . . . . . . . . i z pięknej dziewczyny
. . . . . . . . . będzie piękny trup.
.
.
hubble'istka:

. . . Sprawdź sobie w słowniku,
. . . czy jest jeszcze wszechświat.
. . . Na więcej, rozważniku,
. . . cię po prostu nie stać.
.
. . . . . . Łzą broczę, lecz skoczę...
. . . . . . Nie dojrzysz już nigdy,
. . . . . . kto rzuca, by znikły:
. . . . . . katastrofinki, eksplodusiejki,
. . . . . . niedokończątki, poświatoweńki.
. . . . . . Ten świat jakiż ogromnie
. . . . . . był piękny.
.
.
. . . . . chór:
. . . . . . . . . Wedle stawu grobla,
. . . . . . . . . wedle grobli staw.
. . . . . . . . . Nic jej nie powstrzyma...
. . . . . . . . . oprócz braw.
.
..
..
.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Juliusz Wnorowski
. . .

rapsodia obojętna

.
.
. . . kiedy ona do mnie milczy
. . . jak przez morskich tysiąc mil czy
. . . przez płaskowyż stołu... obojętnie
. . . wtedy trudno się pogodzić
. . . że brakuje mi melodii
. . . czy to w życiu czy w piosence
. . . obojętnie
.
.
. . . gdy ze złością jej odmilczę
. . . jakby zza tysiąca mil czcze
. . . są wymówki moje... obojętne
. . . będzie trudno się pogodzić
. . . szczęścia nikną mi dowody
. . . czy to w życiu czy w piosence
. . . obojętnie
.
.
. . . niechże ona wreszcie rzeknie
. . . by goryczy tysiąc rzek nie
. . . zasilało morza bardzo obojętnie
. . . żeby można się pogodzić
. . . i grze słów dać sens melodii
. . . czy to życiu czy w piosence
. . . obojętnie
.
.
. . . znów uczynię jej ten zaszczyt
. . . rzucę słówko krótkie za szczyt
. . . ciszy co się piętrzy obojętnie
. . . może da się z tym pogodzić
. . . a czasami warto zmienić
. . . pejzaż w życiu czy w piosence
. . . obojętnie
.
.
////
prawdę powiedziawszy, śpiewak zrobił to
na długo przed zbliżającym się nieuchronnie
końcem tej piosenki, gdyż inaczej
nie mógłby jej zacząć. Ale tę drobną
niekonsekwencję chronologiczną przyjmijmy...///

. . . obojętnie!!!
.
.
. . . hmm. hmm.
.
.
. . . wtem powietrza rośnie jakość
. . . gdy milczenia wodę jak ość
. . . przełknęliśmy nagle - Mam dość! ... i wzajemnie!!!
. . . i.... co ty nie powiesz?!!! A co Ty sobie... niemyślisz!... !... !... !...
.
/z powodu sąsiadów
resztę tekstu zagłuszać perkusją, puzonem
obojętnie czym byle skutecznie
aż do szczęśliwej ulgi/

. . . ...
. . . znów pogoda się pogodzi,
. . . czy od rapu czy rapsodii
. . . obojętne



. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Juliusz Wnorowski
.

piosenka na wczoraj

.
.
. . . . . ach daty zaiste
. . . . . się sypią jak liście
. . . . . i potem piechotką
. . . . . przechodzi pan z miotłą

. . . . . porządek musi być
.
.
. . . . . ech czasem się zdarza
. . . . . że drzewo wytwarzać
. . . . . te wrześnie i maje
. . . . . na zawsze przestaje

. . . . . bo nie chce już tak żyć
.
.
. . . . . uch wiosna czy jesień
. . . . . to liśćmi nie trzęsie
. . . . . więc pan znów spacerkiem
. . . . . przynosi siekierkę

. . . . . porządek musi być
.
..
.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ..Juliusz Wnorowski
.
..

jesteśmy

.
.
. . . .jesteśmy gośćmi
. . . .na własnym weselu
. . . .powiedział ktoś mi
. . . .spojrzałem jak wielu
. . . .potrzeba gardeł
. . . .by gardło zacisnąć
. . . .potrzeba oczu
. . . .by fleszem rozbłysnąć
.
.
. . . .dwie lampki szampana
. . . .związane tasiemką
. . . .z jednej się upiło a obu się pękło
.
.
. . . .jesteśmy gośćmi
. . . .od samych urodzin
. . . .łóżeczko mościsz
. . . .z łóżeczka wychodzi
. . . .szczebelki cackiem
. . . .parkany patykiem
. . . .zdrętwiała ręka
. . . .budzi przed budzikiem
.
.
. . . .wełniany sznureczek
. . . .z parą rękawiczek
. . . .jedna się urwała a druga wciąż gryzie
.
.
. . . .czy będziesz gościem
. . . .na moim pogrzebie
. . . .czy razem na drogę
. . . .spojrzymy przez siebie
. . . .jak wielu ludzi
. . . .garść ziemi rzuciło
. . . .jak wielu ludzi
. . . .kwiaty zostawiło
.
.
. . . .dwa końce ścieżyny
. . . .w jednej mgle niknące
. . . .chwilę postoimy bo skąd świeci słońce
.
..
..
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Juliusz Wnorowski
.
..

W strasznym domku

.
.
Chór gbur:
. . . . . . . . . .strzępy czerni kraczą
. . . . . . . . . .może nucić zaczną
. . . . . . . . . .jaki marsz żałobny
. . . . . . . . . .dzienny znicz nagrobny
. . . . . . . . . .spadł
.
.
Solistka:
. . . koloryzuj mój miły koloryzuj
. . . wieczór w oknie nacieraj tak tęczą
. . . koloryzuj jak wtedy koloryzuj
. . . że ci wcale nie straszny jest przeciąg
. . . koloryzuj mój miły opalizuj
. . . tylko prędko - kochany mój, prędko!
.
.
. . . . . . . . . .mrokiem zaleciało
. . . . . . . . . .niebo to za mało
. . . . . . . . . .pejzaż nie starannie
. . . . . . . . . .odbił w karawanie
. . . . . . . . . .zmierzch!
.
.
. . . koloryzuj mój miło koloryzuj
. . . niech firanka postacią znów zajdzie
. . . koloryzuj jak wtedy koloryzuj
. . . gdyś gotował ze swetrem ją w pralce
. . . koloryzuj mój miły opalizuj
. . . tylko prędko - kochanie, ja naglę!
.
.
. . . . . . . . . .przed chałupą pustą
. . . . . . . . . .wicher łupnął furtą
. . . . . . . . . .łypie sierp docześnie
. . . . . . . . . .tęsknić było wcześniej
. . . . . . . . . .cierp!
.
.
. . . koloryzuj mój miły koloryzuj
. . . poświatowo zamajacz oszukaj
. . . koloryzuj kochany opalizuj
. . . tak jak pancerz jakiego bądź żuczka
. . . fosforyzuj jak wolisz fosforyzuj
. . . taka jestem w ciemności maluczka!
.
.
. . . . . . zaseledyń zamajacz zafioleć
. . . . . . zajaskrawiej a potem i odleć
. . . . . . a jeśli nie! to nie wiem, co zrobię
. . . . . . nie wytrzymam ni nocy w żałobie
.
.
. . . . . . . . . .baba jakich mało
. . . . . . . . . .nawet nas zatkało
. . . . . . . . . .takie mieć gadane
. . . . . . . . . .chłopie przy tapczanie
. . . . . . . . . .świeć!
.
..
.
. . . . . . . . . .. . . . . . . . . .Juliusz Wnorowski
. . . .

Kochajcie!

.
.
. . .świat pięknieje po wypłacie
. . .pewnie to zjawisko znacie
. . .pogodowe
. . .przed wypłatą VAT Ci w oczy
. . .w długi weekend PIT zaskoczy
. . .jednym słowem
.
.
. . .. . .kochajcie swoją księgową
. . .. . .kochajcie swoją księgową
. . .. . .bombonierką albo kwiatkiem
. . .. . .na łut szczęścia zadatkiem
. . .. . .kochajcie swoją księgową
. . .. . .tak jak ja sam kocham kocham Beatkę!
.
.
. . .niech dodaje niech pomnaża
. . .by codziennie pensja gaża
. . .i zasiłek
. . .przyrastały z tej miłości
. . .do królowej księgowości
. . .choć promilek
.
.
. . . . ..kochajcie mocniej księgową
. . .. . .kochajcie co dzień księgową
. . .. . .jej wzajemność to jest norma
. . .. . .a na razie choć pro forma
. . .. . .księgową mocno kochajcie
. . .. . .a ja i tak mocniej będę kochał Beacię
.
.
. . .przed wypłatą mrozu mrówki
. . .w pustce legną się lodówki
. . .z głodu gryzą
. . .po wypłacie się powodzi
. . .lód w szklaneczkach tańcząc chłodzi
. . .płyn z akcyzą
.
.
. . .czyś kobieta czyś mężczyzna
. . .znaj że strzeże jej bielizna
. . .sumki krągłej
. . .gdy wam szczęście da ten awans
. . .jakby spadek gruchnął na was
. . .po teściowej.
.
.
. . .podsumowując:
.
.
. . .. . .kochajcie swoją księgową
. . .. . .bo tylko miłość da owoc
. . . . ..rośnie szybciej niż wydatki
. . . . ..szybciej niźli w zusie składki
. . .. . .więc kochać swoją księgową!
. . . . ..ale wara wam od mojej Beatki
..
..
.
.
. . . . ... . . . ... . . . ... . . . ..Juliusz Wnorowski
. . . . ..

Rzeczy zwykłość

.
.
. . .rzeczy zwykłość taka zgrzebna
. . .pan zawinie trochę ciepła
. . .albo wstążką pan owinie
. . .trochę ciepła na dziewczynie
.
.
. . . . . .bo pierwsze imię
. . . . . .to mam po zimie
. . . . . .podobno w nim do twarzy damom
. . . . . .a jak na drugie
. . . . . .odgadnąć trudniej
. . . . . .bo mam na drugie tak... samo
.
.
. . .gdy będziemy po imieniu
. . .po chwilowym ociepleniu
. . .nie bądź chłopcem z nastrojami
. . .bądź mężczyzną z zapałkami
.
.
. . . . . .bo w jednym oku
. . . . . .mam taki spokój
. . . . . .jak nagły błysk wstrzymuję burzę
. . . . . .co skrywa drugie
. . . . . .odgadnąć trudniej
. . . . . .bo bardzo często je... mrużę
.
.
. . .w rzeczy zwykłość uwikłani
. . .zostaniemy na pan pani
. . .koronkowym czasem nie płać
. . .omiń zostaw trochę ciepła
.
.
. . . . . .bo jedno serce
. . . . . .to trzciny drżenie
. . . . . .że w taki wiatr i trzciny rzedną
. . . . . .a czym jest drugie
. . . . . .odgadnąć trudniej
. . . . . .ja serce tylko mam...
.


....
. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .Juliusz Wnorowski

..

Słodka emotka

-.- - piosenka dla mima. wykonywać z towarzyszeniem wokalisty
.
.
. . .dwukropek myślniczek nawiasik
. . .jak wiele tym da się wyrazić!
. . .dwukropek myślniczek podkówka
. . .i na co dziś komu te słówka!
.
. . .nawiasem mówiąc, ileż treści
. . .w nawiasie się jednym pomieści!
. . .wystarczy go wygiąć w tę lub w tę
. . .by świetnie oznaczał albo źle
... .... . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . ... ... ..:-(
.
. . .. . .słodka emotka - piosenka dla mima
. . .. . .słodka emotka - tekstowy minimal
. . .. . .uczuć maximum zaś bije z kart
. . .. . .i-body lengłidż art
.
.
. . .dwukropek myślniczek gwiazdeczka
. . .to znak że ktoś dał ci usteczka
. . .i na cóż ach na cóż ci słowa
. . .wygodniej w milczeniu całować!
... .... . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . ... ... ..:-*
. . .i kropka! kropka czyli pieprzyk
. . .portrecik wiernością niech grzeszy!
. . .Niech zdobi emotki cudną twarz
. . .lub wypisz wymaluj gdzie go masz.
.. .... . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . ... ... ..:-* .
.
. . .. . .słodka emotka - piosenka dla mima
. . .. . .słodka emotka - tekstowy minimal
. . .. . .wzbudza namiętność bo jest jej wart
. . .. . .i-body pejnting art
.
.
. . .gwiazdeczka ujęta w nawiasy
. . .powtórzyć ten wzorek dwa razy
. . .tym większą wzbudzi sensację
. . .im większe dołoży się spacje
.
. . .bo nawet w spacji cud sekrety
. . .ukrywa email kobiety
. . .przed wścibstwem rodziców albo sióstr
. . .natomiast adresat widzi biust!
.. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . ... ... ..( * )( * )
.
. . .. . .słodka emotka - piosenka dla mima
. . .. . .słodka emotka - tekstowy minimal
. . .. . .połącz listownie prywatny czar z
. . .. . .i-mejl amandi ars
..
.. .. . .
. . .a gdyby ten zapał wtem zanikł
. . .wykrzyknik opadnie w pytajnik
. . .a od niej ni słowa ni znaku
. . .zachowaj się godnie biedaku
.
. . .na klawiaturę rąk nie podnoś
. . .i przemilcz wymowną niesłowność
. . .przebolej w milczeniu zdrady fakt,
. . .że inny podziwia już jej akt
.
. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. .. . .. ( . )( ..)

. . .. . .słodka emotka - piosenka dla mima
. . .. . .słodka emotka - fakt
..
.. .. .
..
.. .. .
. . .. . . . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .. . .Juliusz Wnorowski

Owaki

.
.
. . .w taki dzień
. . .się planuje rozruchy
. . .w taki dzień
. . .same mokną pieluchy
. . .w taki dzień
. . .nie ugłaskasz dziewuchy
. . .w taki dzień
. . .w taki dzień
. . .w taki dzień
. . .jak ten
.
.
. . .. . .choć rym w dniu tym
. . .. . .mógł zmienić bym
. . .. . .i rym w dniu tym
. . .. . .marzeniem czczym!
.
.
. . .w taki dzień
. . .umierają mieszczuchy
. . .w taki dzień
. . .mnożą się karaluchy
. . .w taki dzień
. . .grożą własne paluchy
. . .w taki dzień
. . .w taki dzień
. . .w taki dzień
. . .jak ten
.
.
.. . .. . choć rym w dniu tym
. . .. . .mógł zmienić bym
. . .. . .bo rym w dniu tym
. . .. . .jest złym i mdłym!

.
. . .w taki dzień
. . .nie obrażaj kostuchy
. . .w taki dzień
. . .to ni widy ni słuchy
. . .w taki dzień
. . .skrzywdzić większe od muchy
. . .w taki dzień
. . .w taki dzień
. . .w taki dzień
. . .jak ten .
.

.. . .. . choć rym w dniu tym
. . .. . .mógł zmienić bym
. . .. . .ten rym w dniu tym
. . .. . .no w rym! go czym?!
.
.
. . .w taki dzień
. . .nie zasiewaj rzeżuchy
. . .w taki dzień
. . .ryczą zuszki i zuchy
. . .w taki dzień
. . .psy zrywają łańcuchy
. . .w taki dzień
. . .w taki dzień
. . .w taki dzień
. . .jak ten...
.
. . .ten rym...
. . .szlag z nim!
.
. .
.. . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .Juliusz Wnorowski
.
. .

Południe

.
.
. . . Południe! Południe
. . . - to czuję się paskudnie.
. . . Brutalem bretnalem
. . . światło przygważdża mnie!
. . . Południe, południe.
. . . Sekunda po sekundzie
. . . się lęgnie i wrednie
. . . mój ogryzają cień.
.
.
. . . . . . Bo ja jestem taka ćma
. . . . . . i ze świecą szukać mnie.
. . . . . . Taka już uroda ma,
. . . . . . że marami ćmię i ćmię!
. . . . . . Bo ja jestem motyl zło.
. . . . . . Nieuchwytny, nagły dreszcz!
. . . . . . Gdy nas losu splecie splot,
. . . . . . to ze strachu wrzeszcz!
.
.
. . . Południe! W południe!
. . . zaćmienie - ale cudnie!
. . . - niech załka rusałka,
. . . albo królowej paź..
. . . Południe. Południe.
. . . Ja się czym innym trudnię!
. . . W gorączce na łączce
. . . nudno mi tak się paść.
.
.
. . . . . . Bo ja jestem taki gość
. . . . . . że ze świecą szukać mnie.
. . . . . . I chcąc nie chcąc, jak na złość,
. . . . . . wciąż marami ćmię i ćmię!
. . . . . . Bo ja jestem motyl zło:
. . . . . . nieuchwytny, nagły dreszcz!
. . . . . . Gdy nas losu splecie splot,
. . . . . . to ze strachu... nieszcz-
.
.
. . . ęśliwa w południe!
. . . gablotka więzi złudnie
. . . skrzydełka truchełka.
. . . Bo jak uwięzić nic?!
. . . Gdy minie południe,
. . . to rozprostuje suknię.
. . . Przez szybkę niechybnie
. . . pomknę, by znów się mścić.
.
.
. . . . . . Bo ja jestem mroczna ćma!
. . . . . . Gdy ze świecą znajdziesz mnie,
. . . . . . machnę skrzydłem na ten blask
. . . . . . i ze świeczką zdmuchnę cię!
.
.
. . . . . . . . . I choćbyś w południe
. . . . . . . . . do nieba przybił cudem
. . . . . . . . . swe słońce-obrońcę,
. . . . . . . . . by się pod tarczą skryć
. . . . . . . . . To w samo południe
. . . . . . . . . do ciebie też przefrunie
. . . . . . . . . kruszynek-cytrynek
. . . . . . . . . z cieniem odwiecznej ćmy.
.
.
. . . . . . I to będę właśnie ja,
. . . . . . więc ze świecą czekaj mnie.
. . . . . . Taką już robotę mam.
. . . . . . A co potem? Któż to wie?
. . . . . . Bo ja jestem motyl zło.
. . . . . . Nieuchwytny, nagły dreszcz!
. . . . . . Więc gdy możesz jeszcze to
. . . . . . póki możesz wrzeszcz:

. . . Południe! Południe!
. . .
. . .
. .
.

. . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . Juliusz Wnorowski
. . .