Daltonista

.
.
. . . powiało jesienią
. . . już liście się mienią
. . . już liście się mienią
. . . wzorzyście w dół
.
. . . a wiatr się zaśmiewa
. . . od drzewa do drzewa
. . . od drzewa do drzewa
. . . gdzie tak dawno dawno się snuł...
.
.
. . . . . . chłopak
. . . . . . chłopak chłopak bez celu
. . . . . . się włóczył się uczył bzdur
. . . . . . chłopak
. . . . . . chłopak chłopak jak wielu
. . . . . . nieczuły na zieleń gbur
.
.
. . . po oczach aż biła
. . . po burzy świeciła
. . . i w uszy ptasiła
. . . i w niebo głos
.
. . . igrała zmysłami
. . . dyszało w niej bzami
. . . dyszało w niej bzami
. . . gdy on widział tylko swój nos
.
.
. . . . . . chłopak
. . . . . . chłopak chłopak bez celu
. . . . . . się włóczył się uczył bzdur
. . . . . . chłopak
. . . . . . chłopak chłopak jak wielu
. . . . . . nieczuły na zieleń gbur
.
.
. . . przedwczesnej jesieni
. . . w obłokach czerwieni
. . . wspomnienie zieleni
. . . już nie ma jej
.
. . . wiatr stawia kołnierze
. . . deszcz klepie pacierze
. . . deszcz klepie pacierze
. . . czerwieni coraz to mniej
.
.
. . . . . . chłopak
. . . . . . chłopak chłopak bez celu
. . . . . . wciąż włóczył się uczył bzdur
. . . . . . teraz
. . . . . . facet facet jak wielu
. . . . . . nieczuły na czerwień gbur
.
.
.
.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Juliusz Wnorowski
.